یادآوری: این مصاحبه در سال 1392 در شروف برگزاری روز جهانی قدس در افغانستان انجام شده بود.

آقای مفلح، شما در افغانستان، چند سالی است که مراسمی را زیر نام تجلیل از روز جهانی قدس برگزار می کنید، می توانید توضیح دهید که این روز دارای چه پیشینه ای است، فلسفه وجود این روز چیست، میزان کار آیی آن تا چه پیمانه است ؟

• به نام خدای مهربان وبا درود به سرور عالم پیامبر گرامی اسلام و اتحاف دعا به روح همه شهدای جهان اسلام و به خصوص دعای ویژه به امام خمینی ^(ره) بنیانگزار روز جهانی قدس در پاسخ به سوال شما باید گفت که این روز رامی توان شکل نوی از مبارزه با جهان خواری نیرو های استکباری نامید. چه این روز آهسته آهسته به یک فرهنگ مبدل می گردد، همان گونه که در هر کشوری یک روز برای ارزش های ملی و در کشور های اسلامی روزی برای تجلیل از مناسبت های مذهبی تجلیل می گردد این روز نیز توانسته درمیان مسلمانان و کشور های اسلامی به اقبال مسلمانان مواجه گردد.

چیز دیگری که می توان به عنوان مشخصه این روز در باب آن صحبت نمود همانا ابتکاری بودن این روز است. دشمنان اسلام در خصوص قضیه فلسطین بسیار کوشیدند تا چه گونه  این سرزمین را از حافظه و ذاکره مسلمانان بزدایند، اما امام خمینی آمد و با اعلان این روز ابتکار عمل را در دست گرفت و همه نقشه های آنان را نقش بر آب نمود.

قرائت شما از تجلیل این روز در افغانستان چیست ؟ برخی ها عقیده دارند که این روز در تقویم  های افغانستان درج نگردیده است، پس این چه نوع یک مناسبتی است ؟

• به وضوح باید گفت که در دهه اخیر در افغانستان حلقات غربی که در تماس نزدیک با افغانستان اند بسیار کوشیدند تا ارزش های لیبرالی غربی را در افغانستان رواج دهند، این کار با استفاده از منابع کلان مالی و پولی انجام گرفت، شاید در زمینه هایی موفقیت هایی هم به زعم خودشان به دست آورده باشند، اما می بینیم که مردم مومن و خداپرست افغانستان بی خیال رفتند پی آنچه که خود خواستند تا در باره آن تصمیم بگیرند.

شما شاهد بودید که در افغانستان برای اولین بار جوانان مومن به دور هسته های اولیه شورای فرهنگی حامیان قدس شریف که درآن زمان هنوز رسما این شورا تاسیس هم نشده بود به سبیل اعتراض به خون خواهی شیخ احمد یاسین در شهر کابل پرداختند. آن حقیقت را باید جدی گرفت، در آن روز دست زدن به این قبیل کار ها تا بو به شمار می رفت، اصلا این کسانی که در صفوف نخبگان جازده اند حاضر نبودند تا به چنان ریسکی دست بزنند. اما ملت افغانستان جدا ا زآنچه امروز سلوک رسمی و سیاسی رهبران شان خوانده می شود، رفتند و خود تصمیم گرفتند. این شکل مبارزه بعد تر توسط همین جوانان که اکنون یکی از آنان با شما در مصاحبه نشسته است، گام پیش تر نهاده و از روز جهانی قدس در افغانستان تجلیل به عمل آوردند.

اکنون روز جهانی قدس و تجلیل از آن به محکی تبدیل گردیده برای شناخت  میزان تعهد افراد.

ثانیا این که این قضیه به سرنوشت کشور ما در ارتباط تنگاتنگی قرار دارد، مگر این واضح نیست که اگر دست نا پاک صهیونست ها از آن سرزمین مقدس کوتاه می بود امروز ما در افغانستان نیز آرام می بودیم ؟

جناب آقای مفلح اخیرا شما کتابی را منتشر نموده اید زیر نام دوزخم بر یک پیکر و یا روایتی از کابل تا قدس، کتاب خیلی قطور و ضخیم است، عنایت بفرمایید که این کتاب را در چه فرصتی و به چه گونه  نوشتید ؟ محتوای کتاب و شکل آن را به گونه مختصر توضیح بفرمایید!

• یکی از پدیده های مایوس کننده ای که ما در جامعه خود شاهد آن  هستیم، محدودیت اطلاعات نسل جوان این کشور به قضایای جهان اسلام و بویژه قضیه فلسطین است، هجوم فرهنگی کار خود را انجام داده است. از دیرباز حس می کردیم که یک اثر و منبعی باید در اختیار این قشر قرارداده شود تا آنان را نسبت به قضایای جهان اسلام در روشنی کامل قرارداده و زمینه باز گشت آنان را به ارزش های والای اسلامی که از آن جمله شناخت از حالت مسلمانان است، فراهم نماید. این گونه منبعی تخصصی و در عین حال عام فهم در کشور سراغ نداشتیم، راه ترجمه کار درازی بود واز یک سو یک نواخت بودن یک کتاب می توانست نتیجه عکسی را نصیب مان کند، تصمیم گرفتیم تامواد این منبع را از فعالیت های شورای فرهنگی حامیان قدس شریف که حاوی مقالات سخنرانی ها و… از شخصیت های مختلف می شود و نیز مصاحبه ها و گفتگو ها تهیه کنیم. این کار نه آسان بود و نه هم ارزان. اما خداوند بزرگ را شاکر هستیم که توفیق نصیب مان نمود که دایرة المعارفی را ما درباب شناخت قضیه فلسطین برای مردم خود تهیه و اکنون آن را در اختیار آنان قرار دهیم. بلی وقت زیادی مصرف شده وکارهای زیادی صورت گرفته تا این منبع به این گونه مدون و این قطر و ضخامت در اختیار هم میهنان گرامی ما قرار بگیرد.

طوری که از کار کرد های شما معلوم می شود و سابقه فعالیت های فرهنگی و سیاسی شما گواهی می دهد، قضایای جهان اسلام در طرز دید شما دارای جایگاه خاصی است، می شود شما توضیح بدهید که اینگونه بینش چقدر طرفدارانی دارد و چه پیمانه کسانی را به دور خود فراهم می آورد ؟

• واضح است که اکنون جهان اسلام در شرایط خاصی به سرمی برد، چالش های سیاسی زیادی دامن گیر آن است. انقلاب ها و شورش های دامنه داری عالم اسلام را فراگرفته است. اکنون از شمال افریقا تا شرق میانه ونیز از آسیای مرکزی جنوب آسیا و اقیانوسیه اسلامی را دشواری های زیادی می فشارد. در این جا ابهام های زیادی نیز وجود دارد، واضح است که همه جریان ها فعال اند، در بطن جوامع اسلامی حرکت های شایسته ای شکل گرفته است، می بینیم که در مصر کاری انجام گرفت که از دیرباز مسلمانان در صدد آن بودند، دیدیم که بیرق رژیم اسرائیل از بام سفارت نام نهاد آن در قاهره به دست مسلمانان خشمگین پایین کشیده شده و بجای آن بیرق مصر بلند شد، این حرکت را ناشیانه وگذرا نباید پنداشت، این حرکت معنی های زیادی دارد. از طرفی دسایس نیز اندک نیستند، دیدیم که بزرگ ترین کشور اسلامی از روی مساحت یعنی سودان، در اثر یک توطئه استکباری به دو قسمت منقسم گردید، این نشان می دهد که دستان ناپاک صلیبی ها و صهیونست ها نیز آرام نیستند و کار های خطرناکی می کنند، در این میان مشکل است که اکنون به داوری بنشينیم؛ اما یک چیز را لازم می دانم  تذکر دهم که اگر مسلمانان هوشیاری کامل را به خرج دهند و اجازه ندهند تا دارایی های معنوی و مادی آنان بر باد رود و توطئه آفرینی دشمنان اسلام را خنثی نمایند، به یقین گفته می توانم که پایان این حوادث به نفع مسلمانان خواهد بود؛ انشاء الله.

این را نیز علاوه میکنم که باید سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی نباید دست روی دست گذاشته و نظاره گراین کشمکش ها باشد، باید با فعال شدن و اقدامات موثر برای آینده کشور های اسلامی راه و چاره ای باندیشد. چرا کشور های اسلامی یک نیروی منظم و ارتش اسلامی نگهبان صلح نداشته باشد که در همچو مواقع از آن استفاده لازم صورت بگیرد؟

این گونه قضایا را در نظر داشتن اولویت امروز مان است. واضح است که امروز دنیا به هم پیوسته است و بخش های بزرگی از جهان نظر به منافع مشترکی که تشخیص می دهند پیمان های بزرگی را عقد می کنند، پس باید سازمان کنفرانس اسلامی از کلیشه های آن بیرون شده با اهداف و برنامه های نو خود به طور شایسته پا به عرصه رقابت بین المللی بگذارد. این چیزی است که خواست همه کسانی است که درباب قضایای جهان اسلام دارای دلسوختی بوده و به آبروی امت اسلامی می اندیشند.